سینتکس پایه زبان C

سینتکس پایه زبان C

زبان برنامه‌نویسی C یکی از پرکاربردترین و تأثیرگذارترین زبان‌های دنیای کامپیوتر است که در سال ۱۹۷۲ توسط دنیس ریچی در آزمایشگاه‌های بل توسعه یافت. درک سینتکس این زبان پایه‌ای اساسی برای یادگیری مفاهیم پیشرفته‌تر است.

سینتکس زبان C مجموعه‌ای از قوانین برای نوشتن کدهای معتبر است که کامپایلر می‌تواند آن‌ها را پردازش کند.

اجزای اصلی سینتکس C

  • توکن‌ها (Tokens): کوچکترین عناصر معنادار مانند کلمات کلیدی، شناسه‌ها، ثابت‌ها
  • کلمات کلیدی (Keywords): واژه‌های رزرو شده مانند int, if, return
  • شناسه‌ها (Identifiers): نام‌های تعریف شده توسط برنامه‌نویس برای متغیرها و توابع
  • عملگرها (Operators): نمادهایی برای انجام عملیات مانند +, -, *
عنصر مثال توضیح
متغیر int x = 5; تعریف متغیر از نوع عدد صحیح
تابع void print() { ... } تعریف تابع بدون مقدار بازگشتی

ساختار پایه برنامه C

هر برنامه C حداقل باید شامل تابع main() باشد که نقطه شروع اجرای برنامه است:

// توضیحات تک خطی
#include <stdio.h>

int main() {
  printf("Hello World!");
  return 0;
}

برای یادگیری عمیق‌تر می‌توانید اینجا را تماشا کنید و با جزئیات بیشتری آشنا شوید.


نکات کلیدی سینتکس

  1. حساس به حروف بزرگ و کوچک (Case Sensitive)
  2. هر دستور با ; پایان می‌یابد
  3. استفاده از آکولاد {} برای تعریف بلوک‌های کد
  4. توضیحات با // یا /* */ نوشته می‌شوند

مثال زیر ترکیبی از مفاهیم پایه را نشان می‌دهد:

#include <stdio.h>

int sum(int a, int b) {
  return a + b;
}

int main() {
  int result = sum(3, 4);
  printf("Result: %d", result);
  return 0;
}