سینتکس پایه زبان C
سینتکس پایه زبان C
زبان برنامهنویسی C یکی از پرکاربردترین و تأثیرگذارترین زبانهای دنیای کامپیوتر است که در سال ۱۹۷۲ توسط دنیس ریچی در آزمایشگاههای بل توسعه یافت. درک سینتکس این زبان پایهای اساسی برای یادگیری مفاهیم پیشرفتهتر است.
سینتکس زبان C مجموعهای از قوانین برای نوشتن کدهای معتبر است که کامپایلر میتواند آنها را پردازش کند.
اجزای اصلی سینتکس C
- توکنها (Tokens): کوچکترین عناصر معنادار مانند کلمات کلیدی، شناسهها، ثابتها
- کلمات کلیدی (Keywords): واژههای رزرو شده مانند int, if, return
- شناسهها (Identifiers): نامهای تعریف شده توسط برنامهنویس برای متغیرها و توابع
- عملگرها (Operators): نمادهایی برای انجام عملیات مانند +, -, *
عنصر | مثال | توضیح |
---|---|---|
متغیر | int x = 5; | تعریف متغیر از نوع عدد صحیح |
تابع | void print() { ... } | تعریف تابع بدون مقدار بازگشتی |
ساختار پایه برنامه C
هر برنامه C حداقل باید شامل تابع main() باشد که نقطه شروع اجرای برنامه است:
// توضیحات تک خطی
#include <stdio.h>
int main() {
printf("Hello World!");
return 0;
}
#include <stdio.h>
int main() {
printf("Hello World!");
return 0;
}
برای یادگیری عمیقتر میتوانید اینجا را تماشا کنید و با جزئیات بیشتری آشنا شوید.
نکات کلیدی سینتکس
- حساس به حروف بزرگ و کوچک (Case Sensitive)
- هر دستور با ; پایان مییابد
- استفاده از آکولاد {} برای تعریف بلوکهای کد
- توضیحات با // یا /* */ نوشته میشوند
مثال زیر ترکیبی از مفاهیم پایه را نشان میدهد:
#include <stdio.h>
int sum(int a, int b) {
return a + b;
}
int main() {
int result = sum(3, 4);
printf("Result: %d", result);
return 0;
}
int sum(int a, int b) {
return a + b;
}
int main() {
int result = sum(3, 4);
printf("Result: %d", result);
return 0;
}